bijzonder

Dutch

Etymology

From earlier bezonder, from Middle Dutch besonder. Equivalent to bij (“nearby”) +‎ zonder (“without”).

Pronunciation

  • IPA(key): /biˈzɔn.dər/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bij‧zon‧der
  • Rhymes: -ɔndər

Adjective

bijzonder (comparative bijzonderder, superlative bijzonderst)

  1. special
  2. unusual

Declension

Declension of bijzonder
uninflected bijzonder
inflected bijzondere
comparative bijzonderder
positive comparative superlative
predicative/adverbial bijzonder bijzonderder het bijzonderst
het bijzonderste
indefinite m./f. sing. bijzondere bijzonderdere bijzonderste
n. sing. bijzonder bijzonderder bijzonderste
plural bijzondere bijzonderdere bijzonderste
definite bijzondere bijzonderdere bijzonderste
partitive bijzonders bijzonderders —

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: buijsonder, besonders
  • Petjo: bie
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.