bikáink
Hungarian
Etymology
bika + -ink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbikaːjiŋk]
- Hyphenation: bi‧ká‧ink
Noun
bikáink
- first-person plural multiple-possession possessive of bika
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | bikáink |
| accusative | — | bikáinkat |
| dative | — | bikáinknak |
| instrumental | — | bikáinkkal |
| causal-final | — | bikáinkért |
| translative | — | bikáinkká |
| terminative | — | bikáinkig |
| essive-formal | — | bikáinkként |
| essive-modal | — | bikáinkul |
| inessive | — | bikáinkban |
| superessive | — | bikáinkon |
| adessive | — | bikáinknál |
| illative | — | bikáinkba |
| sublative | — | bikáinkra |
| allative | — | bikáinkhoz |
| elative | — | bikáinkból |
| delative | — | bikáinkról |
| ablative | — | bikáinktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | bikáinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | bikáinkéi |