bilabialny

Polish

Etymology

From bi- +‎ labialny. First attested in 1903.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.laˈbjal.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: bi‧la‧bial‧ny

Adjective

bilabialny (not comparable, no derived adverb)

  1. (phonetics, of a sound) bilabial (articulated with both lips)
    Synonym: dwuwargowy

Declension

Declension of bilabialny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bilabialny bilabialna bilabialne bilabialni bilabialne
genitive bilabialnego bilabialnej bilabialnego bilabialnych
dative bilabialnemu bilabialnej bilabialnemu bilabialnym
accusative bilabialnego bilabialny bilabialną bilabialne bilabialnych bilabialne
instrumental bilabialnym bilabialną bilabialnym bilabialnymi
locative bilabialnym bilabialnej bilabialnym bilabialnych

References

  1. ^ Edward Klich (1903) Teksty białoruskie z powiatu nowogródzkiego‎[1], page 6
  2. ^ bilabialny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.