bilateralny
Polish
Etymology
Adapted borrowing of French bilatéral + -ny.[1] By surface analysis, bi- + lateralny. First attested in 1791.[2][3]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.la.tɛˈral.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -alnɘ
- Syllabification: bi‧la‧te‧ral‧ny
Adjective
bilateralny (not comparable, derived adverb bilateralnie)
- (politics) bilateral
- Synonym: dwustronny
- Antonyms: jednostronny, unilateralny
- bilateralny kontakt ― bilateral contact
- bilateralny sojusz ― bilateral alliance
- bilateralny układ ― bilateral deal
- bilateralna współpraca ― bilateral cooperation
- bilateralne porozumienia ― bilateral agreements
- bilateralne relacje ― bilateral relations
- bilateralne rozmowy ― bilateral converations
Declension
Declension of bilateralny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bilateralny | bilateralna | bilateralne | bilateralni | bilateralne | |
| genitive | bilateralnego | bilateralnej | bilateralnego | bilateralnych | ||
| dative | bilateralnemu | bilateralnej | bilateralnemu | bilateralnym | ||
| accusative | bilateralnego | bilateralny | bilateralną | bilateralne | bilateralnych | bilateralne |
| instrumental | bilateralnym | bilateralną | bilateralnym | bilateralnymi | ||
| locative | bilateralnym | bilateralnej | bilateralnym | bilateralnych | ||
Related terms
adjective
noun
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilateralny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Rozgraniczenie normalne w Wielkim Xięstwie Litewskim : prawo dnia 1. miesiąca grudnia roku[1], 1791, page 58
- ^ bilateralny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bilateralny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bilateralny in Polish dictionaries at PWN