bilbälte

Swedish

Etymology

bil (car) +‎ bälte (belt)

Noun

bilbälte n

  1. a seat belt in a car.
    Synonym: (humorous) fegsnöre
    Hypernym: säkerhetsbälte

Declension

Declension of bilbälte
nominative genitive
singular indefinite bilbälte bilbältes
definite bilbältet bilbältets
plural indefinite bilbälten bilbältens
definite bilbältena bilbältenas

Further reading