biliaris
Latin
Etymology
From bīlis (“bile, gall”) + -āris.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [biː.liˈaː.rɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bi.liˈaː.ris]
Adjective
bīliāris (neuter bīliāre); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | bīliāris | bīliāre | bīliārēs | bīliāria | |
| genitive | bīliāris | bīliārium | |||
| dative | bīliārī | bīliāribus | |||
| accusative | bīliārem | bīliāre | bīliārēs bīliārīs |
bīliāria | |
| ablative | bīliārī | bīliāribus | |||
| vocative | bīliāris | bīliāre | bīliārēs | bīliāria | |