bilineatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɪ.liː.neˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bi.li.neˈaː.t̪us]
Adjective
bilīneātus (feminine bilīneāta, neuter bilīneātum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bilīneātus | bilīneāta | bilīneātum | bilīneātī | bilīneātae | bilīneāta | |
| genitive | bilīneātī | bilīneātae | bilīneātī | bilīneātōrum | bilīneātārum | bilīneātōrum | |
| dative | bilīneātō | bilīneātae | bilīneātō | bilīneātīs | |||
| accusative | bilīneātum | bilīneātam | bilīneātum | bilīneātōs | bilīneātās | bilīneāta | |
| ablative | bilīneātō | bilīneātā | bilīneātō | bilīneātīs | |||
| vocative | bilīneāte | bilīneāta | bilīneātum | bilīneātī | bilīneātae | bilīneāta | |