bimorfizm

Polish

Etymology

From bi- +‎ -morf +‎ -izm. First attested in 1900.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /biˈmɔr.fizm/
  • Rhymes: -ɔrfizm
  • Syllabification: bi‧mor‧fizm

Noun

bimorfizm m inan

  1. (biology) dimorphism (the occurrence within a plant of two distinct forms of any part)
    Synonym: dymorfizm

Declension

Derived terms

adjective

References

  1. ^ J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900–1927), “bimorfizm”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warsaw
  2. ^ bimorfizm in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading