binecuvântat
Romanian
Alternative forms
- binecuvîntat — 1953–1993 spelling
Etymology
Past participle of binecuvânta.
Adjective
binecuvântat m or n (feminine singular binecuvântată, masculine plural binecuvântați, feminine and neuter plural binecuvântate)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | binecuvântat | binecuvântată | binecuvântați | binecuvântate | |||
| definite | binecuvântatul | binecuvântata | binecuvântații | binecuvântatele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | binecuvântat | binecuvântate | binecuvântați | binecuvântate | |||
| definite | binecuvântatului | binecuvântatei | binecuvântaților | binecuvântatelor | ||||