binjurebark
Swedish
Etymology
Noun
binjurebark c (uncountable)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | binjurebark | binjurebarks |
| definite | binjurebarken | binjurebarkens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
binjurebark c (uncountable)
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | binjurebark | binjurebarks |
| definite | binjurebarken | binjurebarkens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |