biogenetyczny

Polish

Etymology

From biogeneza +‎ -yczny. First attested in 1871.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɔ.ɡɛ.nɛˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: bio‧ge‧ne‧tycz‧ny

Adjective

biogenetyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (biology, relational) biogenetic (of or pertaining to biogenesis)
    prawo biogenetyczne ― biogenetic law

Declension

Declension of biogenetyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative biogenetyczny biogenetyczna biogenetyczne biogenetyczni biogenetyczne
genitive biogenetycznego biogenetycznej biogenetycznego biogenetycznych
dative biogenetycznemu biogenetycznej biogenetycznemu biogenetycznym
accusative biogenetycznego biogenetyczny biogenetyczną biogenetyczne biogenetycznych biogenetyczne
instrumental biogenetycznym biogenetyczną biogenetycznym biogenetycznymi
locative biogenetycznym biogenetycznej biogenetycznym biogenetycznych
adjectives
nouns

References

  1. ^ Kraj‎[1], number 257, 1871, page 2
  2. ^ biogenetyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.