bioorganiczny

Polish

Etymology

From bio- +‎ organiczny. First attested in 1935, but in common usage only as of 1974.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɔ.ɔr.ɡaˈɲit͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: bio‧or‧ga‧nicz‧ny

Adjective

bioorganiczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (biochemistry) bioorganic

Declension

Declension of bioorganiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bioorganiczny bioorganiczna bioorganiczne bioorganiczni bioorganiczne
genitive bioorganicznego bioorganicznej bioorganicznego bioorganicznych
dative bioorganicznemu bioorganicznej bioorganicznemu bioorganicznym
accusative bioorganicznego bioorganiczny bioorganiczną bioorganiczne bioorganicznych bioorganiczne
instrumental bioorganicznym bioorganiczną bioorganicznym bioorganicznymi
locative bioorganicznym bioorganicznej bioorganicznym bioorganicznych

References

  1. ^ Polski slownik biograficzny: Słomkiewicz Stefan- Soczek‎[1] (in Polish), 1935, page 261
  2. ^ bioorganiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.