bipinnatus
Latin
Etymology
Adjective
bipinnātus (feminine bipinnāta, neuter bipinnātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bipinnātus | bipinnāta | bipinnātum | bipinnātī | bipinnātae | bipinnāta | |
| genitive | bipinnātī | bipinnātae | bipinnātī | bipinnātōrum | bipinnātārum | bipinnātōrum | |
| dative | bipinnātō | bipinnātae | bipinnātō | bipinnātīs | |||
| accusative | bipinnātum | bipinnātam | bipinnātum | bipinnātōs | bipinnātās | bipinnāta | |
| ablative | bipinnātō | bipinnātā | bipinnātō | bipinnātīs | |||
| vocative | bipinnāte | bipinnāta | bipinnātum | bipinnātī | bipinnātae | bipinnāta | |