bipinnatus

Latin

Etymology

From bi- +‎ pinnātus.

Adjective

bipinnātus (feminine bipinnāta, neuter bipinnātum); first/second-declension adjective

  1. (botany, New Latin) bipinnate

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative bipinnātus bipinnāta bipinnātum bipinnātī bipinnātae bipinnāta
genitive bipinnātī bipinnātae bipinnātī bipinnātōrum bipinnātārum bipinnātōrum
dative bipinnātō bipinnātae bipinnātō bipinnātīs
accusative bipinnātum bipinnātam bipinnātum bipinnātōs bipinnātās bipinnāta
ablative bipinnātō bipinnātā bipinnātō bipinnātīs
vocative bipinnāte bipinnāta bipinnātum bipinnātī bipinnātae bipinnāta

Descendants

  • English: bipinnate
  • French: bipenné