birbancki
Polish
Etymology
From birbant + -cki. First attested in 1807.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /birˈban.t͡ski/
Audio: (file) - Rhymes: -ant͡ski
- Syllabification: bir‧ban‧cki
Adjective
birbancki (comparative bardziej birbancki, superlative najbardziej birbancki, no derived adverb)
- (dated) corybantic, rakish, wild, revelrous
- Synonym: hulaszczy
Declension
Declension of birbancki (velar)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | birbancki | birbancka | birbanckie | birbanccy | birbanckie | |
genitive | birbanckiego | birbanckiej | birbanckiego | birbanckich | ||
dative | birbanckiemu | birbanckiej | birbanckiemu | birbanckim | ||
accusative | birbanckiego | birbancki | birbancką | birbanckie | birbanckich | birbanckie |
instrumental | birbanckim | birbancką | birbanckim | birbanckimi | ||
locative | birbanckim | birbanckiej | birbanckim | birbanckich |
Related terms
verb
- birbantować impf
References
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “birbancki”, in Słownik języka polskiego
Further reading
- birbancki in Polish dictionaries at PWN