Turkish
Etymology 1
Noun
birim (definite accusative birimi, plural birimler)
- (physics) unit
Declension
Declension of birim
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
birim
|
birimler
|
| definite accusative
|
birimi
|
birimleri
|
| dative
|
birime
|
birimlere
|
| locative
|
birimde
|
birimlerde
|
| ablative
|
birimden
|
birimlerden
|
| genitive
|
birimin
|
birimlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
birimim
|
birimlerim
|
| 2nd singular
|
birimin
|
birimlerin
|
| 3rd singular
|
birimi
|
birimleri
|
| 1st plural
|
birimimiz
|
birimlerimiz
|
| 2nd plural
|
biriminiz
|
birimleriniz
|
| 3rd plural
|
birimleri
|
birimleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
birimimi
|
birimlerimi
|
| 2nd singular
|
birimini
|
birimlerini
|
| 3rd singular
|
birimini
|
birimlerini
|
| 1st plural
|
birimimizi
|
birimlerimizi
|
| 2nd plural
|
biriminizi
|
birimlerinizi
|
| 3rd plural
|
birimlerini
|
birimlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
birimime
|
birimlerime
|
| 2nd singular
|
birimine
|
birimlerine
|
| 3rd singular
|
birimine
|
birimlerine
|
| 1st plural
|
birimimize
|
birimlerimize
|
| 2nd plural
|
biriminize
|
birimlerinize
|
| 3rd plural
|
birimlerine
|
birimlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
birimimde
|
birimlerimde
|
| 2nd singular
|
biriminde
|
birimlerinde
|
| 3rd singular
|
biriminde
|
birimlerinde
|
| 1st plural
|
birimimizde
|
birimlerimizde
|
| 2nd plural
|
biriminizde
|
birimlerinizde
|
| 3rd plural
|
birimlerinde
|
birimlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
birimimden
|
birimlerimden
|
| 2nd singular
|
biriminden
|
birimlerinden
|
| 3rd singular
|
biriminden
|
birimlerinden
|
| 1st plural
|
birimimizden
|
birimlerimizden
|
| 2nd plural
|
biriminizden
|
birimlerinizden
|
| 3rd plural
|
birimlerinden
|
birimlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
birimimin
|
birimlerimin
|
| 2nd singular
|
biriminin
|
birimlerinin
|
| 3rd singular
|
biriminin
|
birimlerinin
|
| 1st plural
|
birimimizin
|
birimlerimizin
|
| 2nd plural
|
biriminizin
|
birimlerinizin
|
| 3rd plural
|
birimlerinin
|
birimlerinin
|
|
Etymology 2
Noun
birim
- first-person singular possessive of bir
Usage notes
- When this word is pronounced, the stress is on the last syllable: birim. (The pronunciation with stress on the penultimate syllable, birim, means "I am [a(n)/the] one.")