biruință

Romanian

Etymology

From birui +‎ -ință.

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.ruˈin.t͡sə/

Noun

biruință f (plural biruințe)

  1. victory, triumph
    Synonyms: victorie, triumf, izbândă

Declension

Declension of biruință
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative biruință biruința biruințe biruințele
genitive-dative biruințe biruinței biruințe biruințelor
vocative biruință, biruințo biruințelor

Further reading