bismutism
Romanian
Etymology
Borrowed from French bismuthisme.
Noun
bismutism n (plural bismutisme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | bismutism | bismutismul | bismutisme | bismutismele | |
| genitive-dative | bismutism | bismutismului | bismutisme | bismutismelor | |
| vocative | bismutismule | bismutismelor | |||