bisturiu

Romanian

Etymology

Borrowed from French bistouri, from archaic Italian pistorese or pistorino (from Pistoia).

Pronunciation

  • IPA(key): /bis.tuˈri.u/

Noun

bisturiu n (plural bisturie)

  1. (surgery) scalpel, bistoury

Declension

Declension of bisturiu
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bisturiu bisturiul bisturie bisturiele
genitive-dative bisturiu bisturiului bisturie bisturielor
vocative bisturiule bisturielor