bitumiczny

Polish

Etymology

From bitum +‎ -iczny. First attested in 1782.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.tuˈmit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: bi‧tu‧micz‧ny

Adjective

bitumiczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) bituminous
    Synonym: bitumowy
    skała bitumiczna ― bituminous rock

Declension

Declension of bitumiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bitumiczny bitumiczna bitumiczne bitumiczni bitumiczne
genitive bitumicznego bitumicznej bitumicznego bitumicznych
dative bitumicznemu bitumicznej bitumicznemu bitumicznym
accusative bitumicznego bitumiczny bitumiczną bitumiczne bitumicznych bitumiczne
instrumental bitumicznym bitumiczną bitumicznym bitumicznymi
locative bitumicznym bitumicznej bitumicznym bitumicznych

Derived terms

noun
adjectives
nouns
verb

References

  1. ^ Gaspard le Compasseur de Créquy-Montfort Courtivron (1782) Nauka O Gatunkach I Szukaniu Rudy Żelazney, Topieniu Iey W Piecach Wielkich i Dymarkach, Robieniu Miechów Drewnianych, Stawianiu Pieców Na Topienie Rudy; O Fryszerkach i Fryszowaniu Żelaza Surowego, Laniu Naczyn Żelaznych; O Robieniu Stali Z Żelaza Ciągłego Albo Surowego‎[1], page 27
  2. ^ bitumiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.