biureta

See also: biuretă and biuretą

Polish

Etymology

Borrowed from French burette. First attested in 1871.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjuˈrɛ.ta/
  • Rhymes: -ɛta
  • Syllabification: biu‧re‧ta

Noun

biureta f

  1. (chemistry) burette

Declension

Declension of biureta
singular plural
nominative biureta biurety
genitive biurety biuret
dative biurecie biuretom
accusative biuretę biurety
instrumental biuretą biuretami
locative biurecie biuretach
vocative biureto biurety

References

  1. ^ Romuald Babiński (1871) O gorączkach w ogólności‎[1], page 95
  2. ^ biureta in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biureta in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.