biurowość

Polish

Etymology

From biurowy +‎ -ość. First attested in 1837.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjuˈrɔ.vɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: biu‧ro‧wość

Noun

biurowość f

  1. office affairs

Declension

Declension of biurowość
singular plural
nominative biurowość biurowości
genitive biurowości biurowości
dative biurowości biurowościom
accusative biurowość biurowości
instrumental biurowością biurowościami
locative biurowości biurowościach
vocative biurowości biurowości
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Kurjer Warszawski‎[1], number R.17, nr 143, 1837, page 412
  2. ^ biurowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biurowość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biurowość in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.