bizalmaik
Hungarian
Etymology
bizalom + -aik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbizɒlmɒjik]
- Hyphenation: bi‧zal‧ma‧ik
Noun
bizalmaik
- third-person plural multiple-possession possessive of bizalom
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | bizalmaik |
| accusative | — | bizalmaikat |
| dative | — | bizalmaiknak |
| instrumental | — | bizalmaikkal |
| causal-final | — | bizalmaikért |
| translative | — | bizalmaikká |
| terminative | — | bizalmaikig |
| essive-formal | — | bizalmaikként |
| essive-modal | — | bizalmaikul |
| inessive | — | bizalmaikban |
| superessive | — | bizalmaikon |
| adessive | — | bizalmaiknál |
| illative | — | bizalmaikba |
| sublative | — | bizalmaikra |
| allative | — | bizalmaikhoz |
| elative | — | bizalmaikból |
| delative | — | bizalmaikról |
| ablative | — | bizalmaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | bizalmaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | bizalmaikéi |