bländverk

Swedish

Etymology

Borrowed from German Blendwerk. Attested since 1750. Equivalent to blända +‎ verk.

Noun

bländverk n

  1. a (harmful, misleading) illusion, a mirage (especially in religious contexts, but also more generally by extension)

Declension

Declension of bländverk
nominative genitive
singular indefinite bländverk bländverks
definite bländverket bländverkets
plural indefinite bländverk bländverks
definite bländverken bländverkens

References