blästring
Swedish
Etymology
Noun
blästring c
- polishing by spraying with small particles (like sandblasting)
- heating (molten metal or the like) in a hot blast furnace
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | blästring | blästrings |
| definite | blästringen | blästringens | |
| plural | indefinite | blästringar | blästringars |
| definite | blästringarna | blästringarnas |
Derived terms
- sandblästring (“sandblasting”)