blådåre

Swedish

Etymology

blå +‎ dåre

Noun

blådåre c

  1. an utter maniac, an utter madman (someone very reckless)
    Han for fram som en blådåre i 220 knyck
    He raced along like an utter lunatic at 220 km/h

Declension

Declension of blådåre
nominative genitive
singular indefinite blådåre blådåres
definite blådåren blådårens
plural indefinite blådårar blådårars
definite blådårarna blådårarnas

See also

References