blåkråka

Swedish

Etymology

From blå (blue) +‎ kråka (crow).

Pronunciation

  • IPA(key): /bloːˈkroːka/

Noun

blåkråka c

  1. European roller (Coracias garrulus)

Declension

Declension of blåkråka
nominative genitive
singular indefinite blåkråka blåkråkas
definite blåkråkan blåkråkans
plural indefinite blåkråkor blåkråkors
definite blåkråkorna blåkråkornas