blåman
Swedish
Etymology
From blå (“blue”) + man (“man”), from Old Swedish blāman, from Old Norse blámaðr. Cognate with Icelandic blámaður, Danish blåmand and Norwegian blåmann.
Noun
blåman c
- (dated) a black person
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | blåman | blåmans |
| definite | blåmannen | blåmannens | |
| plural | indefinite | blåmän | blåmäns |
| definite | blåmännen | blåmännens |