blæðing

Icelandic

Etymology

From blæða +‎ -ing.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈplaiːðiŋk/
  • Rhymes: -aiːðiŋk

Noun

blæðing f (genitive singular blæðingar, nominative plural blæðingar)

  1. bleeding, haemorrhage
  2. (in the plural) menstruation
    Synonyms: tíðir, túr

Declension

Declension of blæðing (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative blæðing blæðingin blæðingar blæðingarnar
accusative blæðingu blæðinguna blæðingar blæðingarnar
dative blæðingu blæðingunni blæðingum blæðingunum
genitive blæðingar blæðingarinnar blæðinga blæðinganna
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.