bladaczka

See also: bladaczką

Polish

Etymology

From blady +‎ -aczka. First attested in 1849.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /blaˈdat͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: bla‧dacz‧ka

Noun

bladaczka f

  1. (dated, pathology) chlorosis
    Synonyms: blednica, chloroza

Declension

adjectives
verbs

References

  1. ^ Tygodnik Rolniczo-Przemysłowy[1], number R.12, nr 19, 1849
  2. ^ bladaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading