blagorodnic

Romanian

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic благородьнъ (blagorodĭnŭ).

Adjective

blagorodnic m or n (feminine singular blagorodnică, masculine plural blagorodnici, feminine and neuter plural blagorodnice)

  1. (dated) noble

Declension

Declension of blagorodnic
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite blagorodnic blagorodnică blagorodnici blagorodnice
definite blagorodnicul blagorodnica blagorodnicii blagorodnicele
genitive-
dative
indefinite blagorodnic blagorodnice blagorodnici blagorodnice
definite blagorodnicului blagorodnicei blagorodnicilor blagorodnicelor