blanquism
Romanian
Etymology
Borrowed from French blanquisme.
Noun
blanquism n (plural blanquisme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | blanquism | blanquismul | blanquisme | blanquismele | |
| genitive-dative | blanquism | blanquismului | blanquisme | blanquismelor | |
| vocative | blanquismule | blanquismelor | |||
References
- blanquism in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN