blekmedel

Swedish

Etymology

bleka (bleach) +‎ medel (agent)

Noun

blekmedel n

  1. (uncountable) bleach (chemical)
  2. (countable) a bleach (variety of bleach), a bleaching agent

Declension

Declension of blekmedel
nominative genitive
singular indefinite blekmedel blekmedels
definite blekmedlet blekmedlets
plural indefinite blekmedel blekmedels
definite blekmedlen blekmedlens

See also

References