blichtr
Polish
Etymology
Borrowed from Austrian German Blicktri, Blick-trick.[1][2] First attested in 1773.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈblixtr/
Audio: (file) - Rhymes: -ixtr
- Syllabification: blichtr
Noun
blichtr m inan
- (derogatory, literary) glitz, razzle-dazzle, trumpery, razzmatazz
Usage notes
Usually in the singular, historically only in the plural.
Declension
Declension of blichtr
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | blichtr | blichtry |
| genitive | blichtru | blichtrów |
| dative | blichtrowi | blichtrom |
| accusative | blichtr | blichtry |
| instrumental | blichtrem | blichtrami |
| locative | blichtrze | blichtrach |
| vocative | blichtrze | blichtry |
References
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “blichtr”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “blichtr”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Gracyan Piotrowski (1773) Satyr przeciwko zdaniom y zgorszeniom wieku naszego [signed G.P.].[1] (in Polish), page 45