bliduț

Romanian

Etymology

From blid +‎ -uț.

Noun

bliduț n (plural bliduțe)

  1. diminutive of blid

Declension

Declension of bliduț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bliduț bliduțul bliduțe bliduțele
genitive-dative bliduț bliduțului bliduțe bliduțelor
vocative bliduțule bliduțelor