blindhund
Swedish
Etymology
blind (“blind”) + hund (“dog”)
Noun
blindhund c
- (somewhat dated) a guide dog; a seeing-eye dog
- Synonym: ledarhund
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | blindhund | blindhunds |
| definite | blindhunden | blindhundens | |
| plural | indefinite | blindhundar | blindhundars |
| definite | blindhundarna | blindhundarnas |