Turkish
Pronunciation 1
Noun
boşanma (definite accusative boşanmayı, plural boşanmalar)
- verbal noun of boşanmak; divorce
Declension
Declension of boşanma
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
boşanma
|
boşanmalar
|
| definite accusative
|
boşanmayı
|
boşanmaları
|
| dative
|
boşanmaya
|
boşanmalara
|
| locative
|
boşanmada
|
boşanmalarda
|
| ablative
|
boşanmadan
|
boşanmalardan
|
| genitive
|
boşanmanın
|
boşanmaların
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
boşanmayım
|
boşanmalarım
|
| 2nd singular
|
boşanmasın
|
boşanmalarsın
|
| 3rd singular
|
boşanma boşanmadır
|
boşanmalar boşanmalardır
|
| 1st plural
|
boşanmayız
|
boşanmalarız
|
| 2nd plural
|
boşanmasınız
|
boşanmalarsınız
|
| 3rd plural
|
boşanmalar
|
boşanmalardır
|
|
Antonyms
Pronunciation 2
Verb
boşanma
- second-person singular negative imperative of boşanmak