boaskje
West Frisian
Alternative forms
- boastgje
Etymology
From earlier boastgje, from Old Frisian bōstigia, equivalent to boaste + -igje.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈboː.əʃ.kjə/
Verb
boaskje
- to get married, wed
Inflection
| Weak class 2 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | boaskje | |||
| 3rd singular past | boaske | |||
| past participle | boaske | |||
| infinitive | boaskje | |||
| long infinitive | boaskjen | |||
| gerund | boaskjen n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | boaskje | boaske | ||
| 2nd singular | boaskest | boaskest | ||
| clitic form | boaskesto | boaskesto | ||
| 3rd singular | boasket | boaske | ||
| plural | boaskje | boasken | ||
| imperative | boaskje | |||
| participles | boaskjend | boaske | ||