bochel

Dutch

Etymology

First attested in 1599. Equivalent to buigen +‎ -el. Doublet of beugel.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɔ.xəl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bo‧chel

Noun

bochel m (plural bochels, diminutive bocheltje n)

  1. hump, hunch, humpback, hunchback

Derived terms

Descendants

  • Papiamentu: bògel, boggel
  • Sranan Tongo: bokru
  • Afrikaans: pokkel

References