bogaczka

See also: bogaczką

Polish

Etymology

From bogacz +‎ -ka. First attested in 1561.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɔˈɡat͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: bo‧gacz‧ka

Noun

bogaczka f (male equivalent bogacz)

  1. female equivalent of bogacz (“rich person; nabob”) (someone of great wealth)

Declension

Declension of bogaczka
singular plural
nominative bogaczka bogaczki
genitive bogaczki bogaczek
dative bogaczce bogaczkom
accusative bogaczkę bogaczki
instrumental bogaczką bogaczkami
locative bogaczce bogaczkach
vocative bogaczko bogaczki
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bogaczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. ^ bogaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bogaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bogaczka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.