bogfinke
Danish
Etymology
From Middle Low German bokvink.
Noun
bogfinke c (singular definite bogfinken, plural indefinite bogfinker)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | bogfinke | bogfinken | bogfinker | bogfinkerne |
| genitive | bogfinkes | bogfinkens | bogfinkers | bogfinkernes |