boienuț

Romanian

Etymology

From boian +‎ -uț.

Noun

boienuț m (plural boienuți)

  1. diminutive of boian

Declension

Declension of boienuț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative boienuț boienuțul boienuți boienuții
genitive-dative boienuț boienuțului boienuți boienuților
vocative boienuțule boienuților

References

  • boienuț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN