boksbeugel

Dutch

Etymology

Compound of boksen (to box, to punch) +‎ beugel (brace).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɔksˌbøː.ɣəl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: boks‧beu‧gel

Noun

boksbeugel m (plural boksbeugels, diminutive boksbeugeltje n)

  1. a knuckle duster, brass knuckles [from late 19th c.]

Descendants

  • West Frisian: boksbûgel