bombeu

Catalan

Verb

bombeu

  1. inflection of bombar:
    1. second-person plural present indicative/subjunctive
    2. second-person plural imperative

Romanian

Etymology

Borrowed from French bombe.

Noun

bombeu n (plural bombeuri)

  1. the tip of a shoe

Declension

Declension of bombeu
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bombeu bombeuul bombeuri bombeurile
genitive-dative bombeu bombeuului bombeuri bombeurilor
vocative bombeuule bombeurilor

References

  • bombeu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN