bonificare

See also: bonificaré

Italian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /bo.ni.fiˈka.re/
  • Rhymes: -are
  • Hyphenation: bo‧ni‧fi‧cà‧re

Verb

bonificàre (first-person singular present bonìfico, first-person singular past historic bonificài, past participle bonificàto, auxiliary avére)

  1. (transitive) to reclaim
  2. (transitive) to clear mines
  3. (transitive) to provide a discount to

Conjugation

Romanian

Etymology

From bonifica +‎ -re.

Noun

bonificare f (plural bonificări)

  1. bonification

Declension

Declension of bonificare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bonificare bonificarea bonificări bonificările
genitive-dative bonificări bonificării bonificări bonificărilor
vocative bonificare, bonificareo bonificărilor

Spanish

Verb

bonificare

  1. first/third-person singular future subjunctive of bonificar