bortförklara
Swedish
Etymology
Verb
bortförklara (present bortförklarar, preterite bortförklarade, supine bortförklarat, imperative bortförklara)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bortförklara | bortförklaras | ||
| supine | bortförklarat | bortförklarats | ||
| imperative | bortförklara | — | ||
| imper. plural1 | bortförklaren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | bortförklarar | bortförklarade | bortförklaras | bortförklarades |
| ind. plural1 | bortförklara | bortförklarade | bortförklaras | bortförklarades |
| subjunctive2 | bortförklare | bortförklarade | bortförklares | bortförklarades |
| present participle | bortförklarande | |||
| past participle | bortförklarad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.