bråkmakare

Swedish

Etymology

bråk +‎ -makare

Noun

bråkmakare c

  1. troublemaker
    Synonym: bråkstake

Declension

Declension of bråkmakare
nominative genitive
singular indefinite bråkmakare bråkmakares
definite bråkmakaren bråkmakarens
plural indefinite bråkmakare bråkmakares
definite bråkmakarna bråkmakarnas

References