bracteatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [brak.teˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [brak.t̪eˈaː.t̪us]
Adjective
bracteātus (feminine bracteāta, neuter bracteātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bracteātus | bracteāta | bracteātum | bracteātī | bracteātae | bracteāta | |
| genitive | bracteātī | bracteātae | bracteātī | bracteātōrum | bracteātārum | bracteātōrum | |
| dative | bracteātō | bracteātae | bracteātō | bracteātīs | |||
| accusative | bracteātum | bracteātam | bracteātum | bracteātōs | bracteātās | bracteāta | |
| ablative | bracteātō | bracteātā | bracteātō | bracteātīs | |||
| vocative | bracteāte | bracteāta | bracteātum | bracteātī | bracteātae | bracteāta | |
Related terms
References
- “bracteatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bracteatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.