brandewijndrinker

Dutch

Etymology

Compound of brandewijn +‎ drinker.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbrɑn.də.ʋɛi̯nˌdrɪŋ.kər/
  • Hyphenation: bran‧de‧wijn‧drin‧ker

Noun

brandewijndrinker m (plural brandewijndrinkers)

  1. a habitual drinker of brandy (implying alcohol abuse)