brandmur
Swedish
Etymology
Compound of brand + mur. First attested in 1479.
Noun
brandmur c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | brandmur | brandmurs |
| definite | brandmuren | brandmurens | |
| plural | indefinite | brandmurar | brandmurars |
| definite | brandmurarna | brandmurarnas |