brevisetus
Latin
Alternative forms
- (rare) brevisētis
Etymology
New Latin; from brevis (“short”) + sēta (“hair”), changed to the first and second declension.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [brɛ.wɪˈseː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bre.viˈs̬ɛː.t̪us]
Adjective
brevisētus (feminine brevisēta, neuter brevisētum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | brevisētus | brevisēta | brevisētum | brevisētī | brevisētae | brevisēta | |
| genitive | brevisētī | brevisētae | brevisētī | brevisētōrum | brevisētārum | brevisētōrum | |
| dative | brevisētō | brevisētae | brevisētō | brevisētīs | |||
| accusative | brevisētum | brevisētam | brevisētum | brevisētōs | brevisētās | brevisēta | |
| ablative | brevisētō | brevisētā | brevisētō | brevisētīs | |||
| vocative | brevisēte | brevisēta | brevisētum | brevisētī | brevisētae | brevisēta | |